Op 16 december was de Clubwedstrijd van Videofilmclub OASE. De beste films van 2021 werden vertoond.
De films zijn gejureerd door Arie Heerkens, Joop Neefs en Ruud Scheidel.
Dit is uitslag:
| Plaats | Filmtitel | Maker(s) |
| 1 | Ik Ken Hun Namen (herziene versie) |
Videoclub OASE |
| 1 | Plas Dras deel 2 | Mila Demmers Emily Koppenrade Bert van Berlo Kees Timmer |
| 3 | Land van Maas en Waal | Trudy van der Flier |
Deze films zijn genomineerd voor deelname aan de Brabantse Filmmanifestatie:
- Ik ken hun namen
- Land van Maas en Waal
- Plas Dras 1
- Plas Dras 2
Alle makers: van harte gefeliciteerd.
1 Ik Ken Hun Namen (herziene versie) 21.30
Videoclub OASE Documentaire
Arie Heerkens
De Jodenvervolging in Oss in WO2, geschetst naar aanleiding van het plaatsen van struikelstenen. Ik ken hun namen vs2.mp4
Het verhaal van de struikelstenen. Ook in Os worden struikelstenen geplaatst door de Duitse kunstenaar Gunter Demnig. Dit gevoelige gebeuren wordt aangevuld door vertellingen van oude bewoners die allemaal hun verschillende herinneringen opdiepen.
De camera is registrerend, de interviews zijn goed.
De montage is netjes en overzichtelijk en veel foto’s en dergelijke zijn toegevoegd zodat ook het tijdsbeeld van die jaren gezien wordt. De herinneringen zijn vastgelegd in een goede montage. Jammer maar op den duur wordt de film wat monotoon. Het geluid is zeer wisselend van kwaliteit welk veroorzaakt wordt door de noice en kwaliteit van de respectievelijke microfoons? De aftiteling is passend.
Joop Neefs
Een met zorg gemaakte boeiende film over de weggevoerde Joodse families uit Oss. Aanleiding zijn de door een Duitse kunstenaar gelegde struikelstenen. Alle personen die iets vertellen zijn duidelijk te verstaan. Het valt ook op dat tijdens een vertelling de beeld uitsnede van de persoon regelmatig veranderd waardoor de aandacht wordt vastgehouden. Er is soms geluid van het verkeer te horen maar dat is tot een minimum beperkt. Een goede vondst is de persoon die regelmatig iets verteld over het verloop van de Jodenvervolging. Met het verhaal van de kunstenaar en de verhalen van de kinderen van weggevoerde Joden is deze film een waardevol document geworden.
Ruud Scheidel
In een parallelmontage zien we een kunstenaar bezig struikelstenen te leggen en zien we mensen, die over oorlogservaringen in Oss vertellen. De film wordt afgesloten met een mooi gedicht bij het joodse monument.
Deze film is nog eerder een document dan een film. Echt filmische hoogstandjes zien we niet, maar we raken wel onder de indruk van de getuigenissen. De toelichting van de kunstenaar is een goede aanvulling, om te begrijpen waarom de stenen worden gelegd.
Gelukkig is de film dynamisch gebleven. Korte stukjes interview met veel afwisseling. De opnamen zijn keurig verzorgd, goed belicht en goed verstaanbaar.
Begeleidende passende muziek horen we pas bij de aftiteling. In de film missen we geen muziek. Omdat er vrijwel voortdurend gesproken wordt, is dat een goede keuze.
In de film wordt duidelijk waarom voor deze titel is gekozen. Ook een goede keuze.
2 Land van Maas en Waal 5 min
Trudy van der Flier Natuurfilm
Arie Heerkens
Een ritje langs de Waal in het voorjaar en een bezoek aan Hemelrijkse Waard aan de Maas in de nazomer.
De film gaat zoals het aangeeft over het land van Maas en Waal, de landschappen, de fruitteelt, de vogelsoorten en hun leefgebieden die door Natuurmonumenten in 2016 zijn gekocht. Met alle goede resultaten daaropvolgend zoals een grote vogel en visstand en dat allemaal binnen 6 jaar.
Het camerawerk is degelijk en ondanks uit de hand gefilmd goed stabiel. Vooral aan het begin overwegend Totaalshots maar gelukkig komen de close-ups bij de fruitteelt ook aan de orde. Mooie shots waaronder die van de overvliegende zwanen.
Ook de montage is degelijk. Het geluid is beheerst met een mooie montage van het voorgelegde geluid van de massa’s ganzen. De voice-over is uitstekend
Mooi maar spanning en een hoogtepunt ontbreken en toch wordt de film met aandacht gevolgd, mede door zijn lengte van 5 minuten
Joop Neefs
Begeleid door rustige gitaarmuziek zijn er mooie opnamen te zien in het gebied tussen Maas en Waal tijdens verschillende jaargetijden. De mooie stem geeft goede informatie over wat er te zien is. Ook wordt er interessante info gegeven over nieuwe natuurgebieden. De cameravoering is afwisselend maar soms ook een beetje onrustig als er bewegende vogels van veraf zijn ingezoomd. Zoiets is en blijft moeilijk. De film blijft bij een goede registratie en krijgt alleen een beetje inhoud door de gesproken tekst. Er is geen echte samenhang en wordt dan ook geen verhaal. Voor de echte natuurliefhebber een keurig verzorgde mooie film.
Ruud Scheidel
Wat is er te zien en te beleven in het land van Maas en Waal. De filmmaker neemt ons op dusdanige wijze mee door dit gebied, dat eenieder, die van de natuur houdt, geboeid kijkt van begin tot eind.
Prachtige beelden, goede fotografie, een heldere voice-over met ter zake doende uitleg. Duidelijke kaartjes tonen ons waar we zijn.
De muziek is goed gekozen, maar mag nog wel iets zachter.
Kortom, dit was een aantal minuten heerlijk genieten. Verbazingwekkend hoeveel je in korte tijd kunt laten zien zonder de indruk te wekken het af te raffelen.
Helaas zijn er soms wat onbedoelde camerabewegingen te zien. Misschien nog wat weg te werken
3 Parel aan de Maas 08:44
De Dieterse Uiterwaarden ontdekken met Pierre de Kleijn Natuurfilm
Arie Heerkens
Het verhaal gaat over de Dieterse Uiterwaarden waar een vrijwilliger natuurbeheer Pierre vertelt op verzoek. Pierre is ruim bespraakt en geeft allerlei informatie over de aangetroffen flora en fauna met mooie details.
Het camerawerk is registrerend en volgt Pierre. Dat wat hij vertelt wordt in beeld gebracht. Jammer hier en daar wat wollig van onscherpte. De film bestaat, op uitzonderingen na van plantjes, over veel totalen. De opnamen worden als statisch ervaren. Jammer is ook dat de plaats van Pieter niet consequent in beeld wordt gehouden (Staat de ene shot naar links en de volgende shot naar rechts). De Putter komt niet tot zijn recht.
Het geluid komt, mede door de stem van Pierre, wat rauw over. De montage is eenvoudig en over het algemeen goed.
Conclusie, een mooi onderwerp maar komt bescheiden uit de verf.
Joop Neefs
Als je niets om natuur geeft wordt dat toch wel anders met deze film. Pierre de Kleijn neemt je in deze film mee door een nieuw stukje natuur langs de Maas. Hij wordt geïntroduceerd door Mila die helaas verder niet meer in deze film voorkomt. Dat is jammer want ze had van die typische lekenvragen kunnen stellen. Pierre verteld enthousiast over wat er allemaal leeft en groeit met leuke bijzonderheden. De opnamen zijn goed gemaakt en de verstaanbaarheid is prima. Een leuk idee om eens wat van de natuur te laten zien onder begeleiding van een kenner.
Ruud Scheidel
Een gids neemt ons mee in de uiterwaarden van de Maas. Er is veel moois te zien. De film zit er bomvol mee. En dat is meteen ook een minpuntje. De gids geeft een waterval aan informatie en praat de hele film vol. In combinatie met zijn enthousiaste manier van spreken geeft dat iets onrustigs. Beter ware het geweest opnamen in te lassen, waarin niet gesproken wordt, opgevuld met wat rustige muziek.
De opnamen zelf zijn keurig verzorgd en de titel is goed gekozen. Hopelijk is er nog meer beeld voor hermontage of andere gewoon de stem van de gids hier en daar wegdraaien.
4 Plas Dras deel 1 11:36
Mila Demmers Natuurfilm
Arie Heerkens
Pierre de Kleijn laat ons kennismaken met nieuwe natuurgebieden: de Plas Dras
Het verhaal gaat over de “Plas Dras” bij Ravestein. Pierre vertelt de wetenswaardigheden over dit door ruilverkaveling aangepaste gebied. De natuur heeft voorrang gekregen.
Het camerawerk is goed en laat met gevarieerde beelden zien dat wat Pierre vertelt. De vogels, toch klein, zijn goed te zien.
Het geluid is life met de stem van Pierre die overloopt van enthousiasme.
Een mooie film die doet zoals dat bedoeld is.
Joop Neefs
Onder leiding van Pierre de Kleijn zien we hoe een Plas Dras eruitziet. Pierre verteld goed verstaanbaar hoe zo’n gebied is ontwikkeld in verschillende droog/nat verhoudingen. Ook vertelt hij interessante dingen over de vogels die we zien. Alles goed in beeld gebracht met goed live geluid. Voor de niet natuur liefhebber een beetje veel, vooral omdat er vaak dezelfde vogels te zien zijn. De film wordt gedragen door de verteller die regelmatig in beeld komt. Van de dames is niet veel meer te zien. Voor de echte natuurliefhebber een prachtige film.
Ruud Scheidel
We zien een dame met camera en statief (waarom?) worden rondgeleid door een gids in een gebied, wat deels onder water staat en deels wordt gevormd door stroken land tussen de stroken water. Een ideaal gebied voor vogels. De gids vertelt er van alles van. De hele film is volgepraat. Het commentaar op Parel aan de Maas slaat ook op deze film. Bovendien wordt het nogal een opsomming, encyclopedisch. Hebben we alle vogels en bloemetjes gehad?? Een film over een natuurgebied wordt pas echt interessant als in het verhaal verband wordt gelegd tussen de getoonde objecten. Dat missen we helaas hier. Maar wel zijn het weer goede opnamen, dat wel.
5 Plas Dras deel 2 13:11
Mila Demmers Natuurfilm
Arie Heerkens
Het tweede deel van de ontdekking van deze nieuwe natuurgebieden.
Pierre de Kleijn doet wederom zijn best en vertelt hoe goed het allemaal gegaan is met weer dit stukje natuur en over wat de inspanningen hebben opgeleverd.
Pierre wordt wat persoonlijker en maakt het wat intiemer. Hij past zijn stem aan bij de close-ups van de Tureluur.
Het camerawerk, ditmaal met 3 camera’s, is goed en levert een prettig kijkresultaat. Veel afwisselende shots. Er is een interview ingevoegd van de boer wiens land dit is. Een mooie tegenhanger hoewel Pierre de boer veel tekst ontneemt door zijn eigen enthousiasme voorrang te geven. De kadrering is goed.
Geluid, veel praten door Pierre maar in de gekozen vormgeving past dat. De montage is keurig en beeld en geluid is een goede samenhang. Leuke vondst de verrekijker in te monteren.
Conclusie
Joop Neefs
Net zoals in Plas Dras deel 1 wordt in deze film enthousiast begeleid door Pierre de Kleijn die verteld hoe het gebied zich heeft ontwikkeld. Een kaartje erbij voor de ligging van het gebied zou handig geweest zijn. Er zijn in deze film ook veel vogels te zien zoals Kluten, Kieviten, Grutto’s en de kleine Plevier. Er zijn vaak dezelfde vogels met dezelfde beelduitsneden te zien waardoor het een beetje eentonig wordt. Het is knap gedaan om het verhaal van Pierre live synchroon te houden met de beelden. Enige rustmomenten in de film met muziek waren op zijn plaats geweest omdat het voor de kijker vermoeiend is de aandacht erbij te houden. Pierre verteld aan een stuk door. Goed om de boer van het gebied erbij te betrekken en om hem ook iets te laten vertellen. Een leuke manier om zoiets van nieuwe natuur te laten zien.
Ruud Scheidel
Ook hier gaan we met een gids het gebied in. In tegenstelling tot deel 1 zit er hier in het verhaal van de gids een betere relatie met de beelden, maar vooral ook een opbouw. Hij vertelt van oorzaken en gevolgen. Dat boeit. Een goede vondst om ook de landeigenaar in de film te betrekken, ook al zegt hij niet erg veel. Wederom hebben de cameramensen voor mooie beelden gezorgd. Nog altijd veel gepraat, maar toch minder storend. Toch: bouw ook in deze film rust in.
De geluidskwaliteit is uitstekend. Mooi dat jullie de wind uit de microfoons hebben weten te houden.
6 Wim Lemmens, Kunstschilder 17:39
Eef Ebbing Documentaire
Arie Heerkens
Van een beschilderde deksel van een schoenendoos naar een kunstwerk
Wim Lemmens vertelt hoe zijn leven met schilderen is gegaan. Van jonge jongen en leerling zijnde tot aan het huidige moment. Een dame stelt de vragen gericht, over zijn schilderkunst en zijn leven.
Het camerawerk, opgenomen door twee camera’s nemen alle zittende posities op met weinig variatie in uitsnede, behalve wat zoom. Apart is het deel waarin Wim daadwerkelijk schildert, uitlegt en erbij vertelt.
Het geluid, de twee microfoons hebben een verschillende klank. Die van de schilder naturel en die van de vrouw klinkt schraal. De schilder klinkt erg monotoon zonder enthousiasme.
De montage is goed en met goede oversnijdingen gedaan. Het geheel is wat statisch en lang.
Joop Neefs
In deze film verteld Wim Lemmens aan Beppie Lotterman over zijn manier van werken en hoe hij is begonnen. Een goed idee om in deze setting de kunstenaar te laten vertellen. Het is een interessant verhaal maar filmisch een beetje statisch. Gelukkig worden de camera standpunten regelmatig afgewisseld zodat het voor de kijker niet al te saai wordt. De overgangen tussen het zittend vertellen en het schilderen zijn erg abrupt. Dat had opgevangen kunnen worden door close-ups van schildersmateriaal. Die zitten wel in de film maar op verkeerde momenten. De muziek tussendoor is goed gekozen. De verstaanbaarheid is uitstekend alleen spreekt Wim niet altijd erg duidelijk. Een prima film voor de kunstliefhebber en je krijgt een goede indruk van de manier van werken van de kunstenaar.
Ruud Scheidel
Op een prettige ontspannen wijze wordt de kunstschilder Wim Lemmens geïnterviewd. Een echt interview is het niet. Naar aanleiding van wat voorzetten van de dame vertelt Wim zijn verhaal en daarbij precies wat hij wil vertellen. ER is geen regie over de inhoud en daardoor komen we eigenlijk maar weinig over Wim en zijn oeuvre te weten. Het is meer ‘’Wim doceert schildertechniek’’. We zien 3 schilderijen: zijn eerste op een deksel van een schoenendoos. Zijn tweede als toelatingsstuk voor de academie en het stuk waarmee hij tijdens de opnamen bezig is. Maar hoe hij zich ontwikkelde van het één naar het ander wordt niet erg duidelijk. Dat had kunnen worden ingevuld door meer werk van hem te tonen. Ook had de interviewster meer kunnen inbreken in zijn verhaal met gerichte vragen. Er zijn eigenlijk maar drie settingen: schilder met interviewster, schilder frontaal en schilder voor het schilderij. Erg mager voor een film van 18 minuten.
De geluidslaag is in orde. Alles is goed verstaanbaar en de muziek past keurig in het geheel.
7 Als een Feniks 11:54
Theo Hooymans Documentaire
Arie Heerkens
Het restaureren van een MGA uit 1962
Inderdaad gaat het om een oude MG uit 1962 die beschadigd en op veel plaatsen versleten is en die door een paar zeer bekwame automonteurs tot nieuw wordt gerestaureerd.
Vermoedelijk een oude film weer opgeknapt het formaat is 4 x 3. Het camerawerk is degelijk en volgt de handelingen van dichtbij. Veel shots, kort en veel diverse standpunten en uitsneden zijn gemaakt.
Geluid bestaat voornamelijk uit vlotte muziek en wat life geluid zoals de enthousiaste kreet bij het starten van de motor.
De montage is goed.
Joop Neefs
Een film in het formaat 4:3 over een restauratie als hobby van een oude auto uit 1962, het is een sportwagen: de MG A 1600. De restauratie begon in 1985 en duurde tot 2009. De maker heeft gedurende 24 jaar goede opnamen gemaakt van het hele proces. Hieruit blijkt dat de auto 23 jaar was gebruikt en er 24 jaar aan gerestaureerd is!! Er zijn mooie opnamen gemaakt en sterke close-ups. Omdat er een proces te volgen is en er afwisselende opnamen te zien zijn is het boeiend om naar te kijken. Het is jammer dat er gebruik is gemaakt van ondertiteling omdat dat afleidt van de beelden. De tekst verteld een goed verhaal van de restauratie. Het valt op dat er alleen maar opnamen zijn van het herstellen van de carrosserie en het chassis. Van de mechanische delen zoals de motor, versnellingsbak en de koppeling is niets te zien. Deze zullen toch ook wel onderhanden genomen zijn? Of is dat elders gedaan. Daar had daar uitleg over gegeven kunnen worden. De film is een mooi document voor de betrokkenen en de uiteindelijke koper van de auto.
Ruud Scheidel
Stap voor stap volgen we het restauratieproces van een oude MG. De filmmaker is tevens één van de restaurateurs en dat kan je zien. Er is enorm veel aandacht voor details en, mits je geïnteresseerd bent, bedien je daar mee de kijker precies met wat hij wil zien.
Bij details bedoel ik niet alleen auto-onderdelen maar ook de gezichtsuitdrukkingen van de monteurs. Prachtig.
Het spannende moment of de motor weer zal werken is goed getimed.
De ondertiteling is duidelijk (maar voice-over is toch prettiger), maar let wel op taal- en schrijffouten (schassis ??)
Tien minuten is precies de goede lengte voor zo’n film.
De beelden zijn goed in het kader gezet, maar helaas niet overal scherp.
Ligt dat aan de oude 4:3 camera of aan de scherpstelling?
In het begin zien we een streep onder in het beeld. Dat duidt op gebruik van beelden van een DVD of VHS-band. Eenvoudig weg te poetsen door iets op het beeld in te zoomen in de montage.
8 Daar was ik aan toe 02:17
Henk van Oss, Bert van Berlo, Mila Demmers Speelfilm
Arie Heerkens
Iemand heeft dringend iets nodig.
Een man loopt in een bos en gedraagt zich wat nerveus. Na wat heen en weer geloop en een telefoontje komt er een auto aan. De chauffeur krijgt een opdracht en komt terug met een zak frites.
Waarom krijgt de chauffeur niet telefonisch de opdracht voor een portie frites?
Het camerawerk is eenvoudig met niet al te beste kadreringen en onderbelichting.
Het acteren eenvoudig en moeilijk te verstaan. Waarom heeft men voor deze muziek gekozen?
Joop Neefs
Een korte fictie film dat begint met 20 seconden zwart beeld. Er is een man in sjofele kleding in een bos te zien. Hij voert een heftig telefoongesprek en even later komt er een sportwagen aangereden. Vanaf hier is er harde beatmuziek te horen zodat het gesprek haast niet te volgen is. Na een paar keer opnieuw afspelen is er te horen: “Wat moet je nou” en “Ik kan niet zonder”. Erg jammer want dat is nu juist waar het om draait. Voor de makers is de tekst bekend, maar voor de kijker niet, daarom moet het duidelijk zijn. Dat de auto later terugkomt met een pakketje wekt de indruk dat het om een verslaafde gaat. Het eind met een frietje is leuk bedacht. Het geheel is goed verfilmd met mooie camera standpunten.
Ruud Scheidel
Hoe heet deze film eigenlijk? Laten we het maar houden op het eerste deel van de naam van het bestand. Vooral vanwege de gekozen muziek speelt het verhaal zich af in de suspense sfeer.
De kijker denkt al gauw, dat de zwerver in het bos om drugs verlegen zit. En de man in de auto lijkt de goed bemiddelde drugskoerier te zijn. Maar heel verrassend wordt er op wens een patatje geleverd.
De locatie is goed gekozen. Opnames van de auto uit laag standpunt en zelfs onder de auto zijn goed bedacht.
Een simpele plot. Het had een 1 minuutfilm kunnen zijn.
De film had meer kwaliteit gehad als een nog een tweede verhaallijn in zou hebben gezeten.
9 Onze achtertuin 04:06
Theo Hooymans Sfeerimpressie
Arie Heerkens
Sfeerimpressie van ons naastgelegen park
Wat is er allemaal te zien als je een grote en mooie achtertuin hebt. Een echte vertelstructuur is er niet. Een opsomming van mooie beelden. Kleine informatie is toegevoegd met een ondertiteling.
Het camerawerk is divers en in het algemeen met mooie beelden waaronder die van de padden. De werkwijze is registrerend en neemt dat op wat er is, flora en fauna wordt getoond. De camerastandpunten bijna allemaal vanuit ooghoogte. Mooi is de diversiteit aan opnamen en zelfs een timelaps is ingevoegd
Het geluid is bescheiden mooi, de natuurgeluiden en een subtiele toegevoegde pianomuziek.
Joop Neefs
Een sfeerfilm dat begint met bloeiende tuinplanten opgenomen in time-laps. Altijd mooie opnamen maar de wind is dan ook altijd een storend element. Als een opname dan niet te lang duurt is het nog het aanzien waard. Verder willekeurige opnamen van natuur in de buurt van de achtertuin begeleid door vogelgeluid en pianomuziek. De zwanen zijn veelal in totalen gefilmd waardoor het soms een effect heeft van een springer. Een film zonder verhaal maar door de lengte niet verveeld.
Ruud Scheidel
De film bestaat grotendeels uit sfeervolle beelden opgenomen in een park achter het huis van de filmmaker. Waar het is en hoe het park heet, wordt niet onthuld. Begeleid door eveneens sfeervolle muziek zien we beelden van flora en fauna in dit park, kennelijk in de mate zoals voor handen. Hierdoor krijgt de ene diersoort veel meer aandacht dan de andere en dat komt wat rommelig over.
Er is geen commentaar. Jammer. De time-laps aan het begin past niet in de stijl van de film en heeft ook niets met de verdere inhoud te maken. Bovendien eindigt deze time-laps in een lange still, wat als storend wordt ervaren. De eerste ondertitel die daarop volgt, staat zo kort in beeld dat het dit jurylid niet lukt de inhoud te lezen.
Samenvattend: Veel sfeer, maar zonder een lijn erin. Van de hak op de tak. Daar is in een hermontage nog veel aan te doen.
10 Ga je mee 3.13
Emily Koppenrade Promotiefilm
Arie Heerkens
Uitnodiging om te genieten van de Millinger en Ooijense Waard
Emily nodigt ons uit deel te nemen aan een mooie wandeling in de natuurgebieden Millinger en Ooijense waard. Een goede aansporing
Het camerawerk is goed en daarom jammer van de wollige scherpte van de opname van zichzelf. Via een goede opbouw van opnamen met grote diversiteit en close-ups is een goede montage mogelijk.
De montage is goed verder en weer jammer van het springertje van Emily aan het begin.
Het geluid is bescheiden maar goed met mooi natuurgeluid. De voice-over van Emily is goed van tekst maar zou wat krachtiger kunnen worden uitgesproken. Ook dit lijkt bescheiden.
Conclusie, een hele mooie film die twee genoemde verbeterpunten kan gebruiken.
Joop Neefs
Een eenvoudige film over de natuur in de Ooijplolder waarbij Emily zichzelf (met een springer) aan het begin van de film voorstelt. Zij vertelt op een vlotte enthousiaste manier over de natuur in de polder, wel een beetje formeel. Er zijn prachtige stabiele opnamen te zien in totalen en mooie close-ups. Je zou er zomaar zin in krijgen om er heen te gaan. Helaas zit er een dubbele opname in van een omgevallen boompje in het water. Het begin had opgefleurd kunnen worden met een toepasselijk muziekje De film heeft een goede lengte en is daarom aantrekkelijk voor kijkers die niet zoveel met de natuur hebben. Vooral het niet benoemen van alle planten en dieren is in deze film een pré.
Ruud Scheidel
Een dame leidt ons rond in de Ooipolder. Prachtige opnamen. Duidelijk commentaar. De titel is goed gekozen.
Toch mist de kijker het één en ander.
De tekst wordt duidelijk opgelezen en niet betrokken uitgesproken. Daardoor blijft het voor de kijker wat afstandelijk. Waarom niet net gedaan of de dame het verhaal bij de projectie aan een vriendin vertelde om haar enthousiast te maken voor zo’n ontdekkingstocht? Dan klinkt het voor de kijker veel natuurlijker. Als je vertelt dat je na iedere bocht iets nieuws ontdekt, gá dan ook eens met de camera door een bocht, een loopopname dus. In de hele film zijn geen camerabewegingen en dat maakt het geheel erg statisch. Hoed je voor overdaad maar af en toe een tilt of een pan maakt het wel levendiger. Anders is het net een diapresentatie
In het begin van de film zit een lelijke springer. Even wegwerken.
Waarom niet hier en daar een vleugje muziek? Kijkt net even aangenamer.