Op 15 december streden 3 films om de titel Beste OASE film van 2022:
- Duinen, Heide & Vennen tussen twee rivieren
(Mila Demmers, Emily Koppenrade en Bert van Berlo) - Herfst Kaathoven
(Trudy van der Flier) - Herfstwandeling bij de Plasmolen
(Trudy van der Flier)
Het publiek, de leden van Videofilmclub OASE, heeft de winnaar aangewezen.
De winnaar is Duinen, Heide & Vennen tussen twee rivieren, een film van Mila Demmers, Emily Koppenrade en Bert van Berlo.
Deze films zijn ook gejureerd door 3 NOVA-geaccordeerde juryleden: Leo Dekkers, Dion Stoot en Tony Jacobs. Deze jury heeft ook de film "Duinen, Heide & Vennen tussen twee rivieren" aangewezen als winnaar en een nominatie voor de Brabantse Filmmanifestatie (BFM) toegekend.
Mila, Emily en Bert, van harte gefeliciteerd met dit mooie resultaat.
Duinen, Heide & Vennen tussen twee rivieren
Emily Koppenrade, Mila Demmers, Bert van Berlo
Rapport van Dion Stoot
Inhoud/Strekking:
Documentaire over hoe natuurreservaat Overasseltse en Hatertse vennen zich door de jaren heen heeft ontwikkeld.
Verhaalstructuur:
De openingszin is een beetje vreemd, het klinkt als van een tv presentator. Een goede keuze om via een deskundige de kijker toe te spreken. Je voelt je betrokken.
We volgen voormalig boswachter Arie van den Berg, langs heide, vennen en duinen. De kaarten zijn voor onbekenden te onduidelijk. Dan volgt de uitgebreide uitleg van Arie over hoe deze gebieden vroeger zijn ontstaan en al dan niet positief of negatief zijn beïnvloed door de mens en weer door Staatsbosbeheer zijn hersteld om flora en fauna te stimuleren en de klimaatverandering aan te kunnen. We worden echter overladen met een bijna onafgebroken stroom aan informatie en krijgen niet de kans om alles te verwerken. Dit is helaas het grote minpunt van deze verzorgde, interessante documentaire.
Vormgeving:
De cameravoering laat een prettige afwisseling zien van goed gekaderde, stabiele totaalshots tot close-ups van flora en fauna. Ze verduidelijken Arie’s verhaal goed. We zien wel veel wazige, onscherpe beelden en soms ook kleurverschil. Waarschijnlijk door het gebruik van verschillende camera’s.
De montage is rustig en parallel aan Arie’s verhaal.
Een goede keuze om geen muziek toe te voegen, dit zou alleen maar storend zijn met Arie’s non-stop tekst.
Het commentaar is informatief en verstaanbaar maar vraagt iets meer concentratie vanwege het sterke accent.
Als de makers meer aandacht geven aan de beeldkwaliteit en meer tijd nemen om dit uitgebreide verhaal uiteen te zetten was dit een boeiende film geweest.
Rapport van Leo Dekkers
Een documentaire over het wel en wee in Overasseltse en Hatertse vennen.
De film begint met de introductie van de gids die op een duidelijke kaart aangeeft waar het gebied zich bevind
Het camerawerk is goed verzorgd en laat ons zien wat de gids verteld, jammer dat het niet op een wat creatiever manier in beeld gebracht is, het geheel komt wat statisch over. De drone-opnamen zijn een mooie en welkome aanvulling
De montage is mooi verzorgd en volgt het commentaar van de gids jammer dat de onscherpe opnamen die er soms tussen zaten niet verwijderd zijn
Het commentaar was zeer informatief met een duidelijke stem.
Een mooie en interessante documentaire
Rapport van Tony Jacobs
DE FILM: Een zeer interessante informatiefilm over het reilen en zeilen in deze streek tussen twee rivieren. Een leerrijke les.
DE CAMERA: vertelt in beelden wat de natuurgids aanbrengt om zijn commentaar te ondersteunen. De beelden zijn eerder statisch en er is weinig gebruik gemaakt van camerabewegingen, op de droneopname na die enkel een bovenzicht gaf.
DE MONTAGE: is een logische opvolging van wat de gids verteld, vertaald in totale en close-up die af en toe wat onscherpte tonen.
DE COMMENTAAR: is de rode draad doorheen hel de film van de film.
Daarover heb ik twee standpunten
1 Als dit een informatiefilm is voor een kenners publiek is deze film op en top geslaagd.
2 Als dit een informatiefilm is voor het grote publiek is hij niet geslaagd, daar nergens in de film een rust punt wordt gegeven met een streepje muziek en een waterval van gesproken commentaar.
RESUME: Filmisch is deze film voor een bepaalde doelgroep goed gemaakt. Echter voor het grote publiek ontbreken rustpunten en een streepje muziek. Positiefpunt je steekt er wel wat van op.
Herfst Kaathoven
Trudy van der Flier
Rapport van Dion Stoot
Inhoud/Strekking:
Korte herfstsfeer impressie van de natuur bij Kaathoven, begeleid door een gedicht.
Verhaalstructuur:
Het openingsshot van de kale wei heeft geen relatie met een bos waar de herfst juist echt zichtbaar wordt. Het bospad heeft dat wel, maar de mensen zijn storend aanwezig.
De maakster laat ons zien wat ze zoal aan herfstnatuur tegenkomt in het bos. In het eerste deel van het gedicht wordt het uiterlijk van de herfst omschreven. De tekst is dan ondersteunend. In het tweede deel wordt de tekst leidend en staat de herfst symbool voor het onvermijdelijke naderende einde van elk mensenleven.
Vormgeving:
De cameravoering laat prachtige beelden zien van close-ups tot bijna macro. De scherpte is bij enkele beelden twijfelachtig. Er is mooi gebruik gemaakt van de lichtval.
De montage heeft een rustig tempo passend bij de rust van het bos en is in het eerste deel synchroon met de tekst.
Het commentaar is goed in balans met het pianospel.
Een origineel idee om je eigen film en gedicht te combineren tot een creatief geheel. Inhoudelijk heeft de film echter niet meer te bieden.
Rapport van Leo Dekkers
Herfst impressie in natuurgebied Kaathoven
Het camerawerk is goed verzorgd met mooie close-ups
De montage is goed verzorgd, jammer van de eerste opnamen in het weiland en het wegzetten van de camera deze hadden beter achterwege kunnen blijven. Mooie overgangen en afwisselingen van beelden met (te) veel aandacht voor het spinnenweb
De geluidsmix was goed gedoseerd met passende muziek
De voice-over was prima
Een leuke film in een mooi natuurgebied met een mooi gedicht jammer dat het gedicht halverwege ophield.
Rapport van Tony Jacobs
DE FILM: Een poëtische film over de herfst.
DE CAMERA: Verrast ons met mooie fotografie en laat de kleuren aan ons passeren.
DE MONTAGE: Is niet in het ritme van de muziek echter wel in het gedeelte zonder het gedicht. Daardoor is er een tweestrijd vooral met het ritme van de muziek die wel past onder de beelden als het gedicht gedaan is. Het spinnenweb wordt wat lang aangehouden
Tip: De beginbeelden passen niet echt in het geheel, het neerzetten camera en totaal zicht van een weide terwijl de opnames in een bos plaats hebben. Die zou ik weg snijden, misschien heb je andere beelden van jullie om mee te beginnen. Op het einde van je film zijn ze zeer passend.
RESUME: Een mooi gedicht en mooie beelden van de herfst in het bos. Een overweging: maak de film zolang als het gedicht duurt.
Herfstwandeling bij de Plasmolen
Trudy van der Flier
Rapport van Dion Stoot
Inhoud/Strekking:
Kort verslag van een wandeling met historische feitjes over natuurgebied St. Jansberg bij Nijmegen.
Verhaalstructuur:
De plattegrond in de inleiding zou wat ruimer mogen voor betere oriëntatie voor mensen die hier niet bekend zijn. We volgen twee mensen op hun wandeling die start bij de plasmolen zelf (vroeger papiermolen) met korte uitleg over de aandrijving m.b.v. water uit het gebied. Daarna wordt verteld hoe dit gebied ontstaan is vanuit de ijstijd. Het geheel begeleid door fraaie beelden die de sporen van dit ontstaan laten zien bv. de holle wegen. Deze beelden lopen deels synchroon met de tekst. De twee mensen zorgen voor betrokkenheid van de kijker. Ze kijken soms wel in de camera en zijn soms wat lang in beeld waardoor ze afleiden van het onderwerp.
Vormgeving:
De strakke, stabiele camera laat mooie herfstbeelden zien die het commentaar verduidelijken. De maakster heeft oog voor de soms prachtige lichtval in het bos.
De montage heeft een rustig tempo passend bij de rust van het bos. De inzoom onder de boomwortels door, leidt naar niets interessants en mag dus weg.
De geluidsbalans van commentaar en muziek is goed. De melancholische muziek past goed bij de herfstsfeer van de afstervende natuur.
Een prettige kijkervaring met zinvolle maar summiere achtergrondinformatie.
Rapport van Leo Dekkers
Een film over de natuur in natuurgebied Sint-Jansberg bij Plasmolen
De film begint met een duidelijk kaart van de locatie en duiken vervolgens de mooie natuur in
Het camerawerk is goed verzorgd met mooie gedetailleerde opnamen
De montage is redelijk verzorgd, met meer afwisselingen van close-ups, medium-shots en totaalopnamen had de film boeiender gemaakt
De geluidsmix is goed verzorgd, met een prima commentaarstem, passende muziek
Een leuke en sfeervolle productie
Rapport van Tony Jacobs
DE FILM: is gemaakt door cineasten die houden van de natuur en de omgeving tijdens het wandelen, dat maken de beelden in deze film duidelijk. Met een mooie intro start de film.
DE CAMERA: laat de kijker fotografisch meegenieten van al het mooie van de natuur met details van de vegetatie.
DE MONTAGE: is een logische aaneenschakeling van mooie totalen en close-ups van wat er tijdens de wandeling voor de camera komt. De montage mist echter de structuur van harmonie in de beeldkaders. Er wordt niet decoupeert, men ziet een sterke cl-up van paddenstoelen maar situeert deze niet eerst in een totaal of half-totaal. Dat maakt dat je een scene aan een scene plakt. Decouperen maakt je film boeiender, dit is geen verwijt maar misschien voor de toekomst een punt.
DE MUZIEK: Zeer melancholisch, doch een beetje te dramatisch voor het verhaal.
COMMENTAAR: Een pluspunt voor de aangename commentator stem.
RESUME: Een film die mag gezien worden.